جدول مندلیف به زبان فارسی pdf

جدول مندلیف یا جدول تناوبی آرایشی از عناصر شیمیایی است که بر اساس عدد اتمی، پیکربندی الکترون و خواص شیمیایی تکرارشونده ساختار یافته است. در شکل اصلی، عناصر به ترتیب افزایش عدد اتمی  شوند. سپس، سطرها و ستون‌ ها با شروع سطرهای جدید و درج سلول‌های خالی ایجاد می ‌شوند، به طوری که سطرها (دوره‌ها) و ستون‌ها (گروه ‌ها) عناصری با ویژگی‌ های تکرارشونده (به نام تناوب) را نشان می ‌دهند. به عنوان مثال، همه عناصر در گروه 18 (ستون) گازهای نجیب هستند که تا حد زیادی – البته نه کاملا – غیر فعال هستند.

تاریخچه جدول مندلیف

تاریخچه جدول تناوبی بیش از دو قرن رشد در درک خواص شیمیایی و فیزیکی عناصر را با کمک های عمده آنتوان- لوران دولاوازیه، یوهان ولفگانگ دوبراینر، جان نیولندز، جولیوس لوتار مایر، دیمیتری مندلیف، گلن تی سیبورگ و دیگران منعکس می کند.

دیمیتری مندلیف شیمیدان روسی، جدول تناوبی مدرن را اختراع کرد. جدول تناوبی در ابتدا توسط هنری موزلی ساخته شد. با این حال، عناصر موجود در آن به هم ریخته بودند. بعدها، این مندلیف بود که تمام عناصر شناخته شده جدول تناوبی را در سال 1869 تنظیم کرد، که بعداً به عنوان قانون تناوبی مندلیف شناخته شد. در آن زمان، دانشمندان از ساختار داخلی اتم اطلاعی نداشتند. طبق قانون جدول مدرن، خواص فیزیکی و شیمیایی عناصر تابعی از اعداد اتمی آنها است.

عناصر جدول مندلیف مدرن

در سال 1869 که دیمیتری مندلیف، چارچوب جدول تناوبی را اختراع کرد، چند شکاف در عناصری که بعداً توسط هنری موزلی یافت شد، باقی گذاشت و تمام ایرادات جدول مندلیف را بهبود بخشید. عدد اتمی همان تعداد الکترون ها یا پروتون های یک اتم خنثی است. جدول تناوبی بر اساس پیکربندی الکترونیکی خود به چهار روش مختلف طبقه بندی شده است:

عناصر گاز نجیب – عناصر گروه 18 را گازهای نجیب می نامند. اینها عناصر بسیار پایداری هستند.

عناصر نماینده: عناصر بلوک S و بلوک P در این دسته قرار می گیرند.

عناصر انتقالی: عناصر گروه 3 تا گروه 12 بخشی از عناصر انتقال را تشکیل می دهند. عناصر این گروه را عناصر بلوک D نیز می نامند.

عناصر انتقال داخلی: این قسمت پایین جدول تناوبی است که در آن لانتانیدها و اکتینیدها وجود دارند.

چه کسی جدول تناوبی مدرن را اختراع کرد؟

جدول تناوبی مدرن نیز توسط دیمیتری مندلیف اختراع شد. او آن را در ارائه انجمن شیمی روسیه در سال 1869 اختراع کرد. او همچنین به عنوان پدر جدول تناوبی مدرن شناخته می شود. در شکل مدرن جدول تناوبی، ردیف های افقی به عنوان تناوب و ستون های عمودی به عنوان گروه شناخته می شوند. عناصر جدول تناوبی بر اساس پیکربندی الکترونیکی آنها طبقه بندی می شوند.

قانون تناوبی ممکن است به روش های متعددی نمایش داده شود که جدول تناوبی استاندارد تنها یکی از آنهاست. در عرض 100 سال پس از ظهور جدول مندلیف در سال 1869، ادوارد جی مازورز حدود 700 نسخه مختلف منتشر شده از جدول تناوبی را جمع آوری کرد. بسیاری از فرم‌ها ساختار مستطیلی شکل را حفظ می‌ کنند، از جمله جدول تناوبی چارلز جانت و شکل مدرن ‌شده طرح ‌بندی اولیه 8 ستونی مندلیف که هنوز در روسیه رایج است. سایر قالب‌ های جدول تناوبی بسیار عجیب ‌تر شکل گرفته‌ اند، مانند مارپیچ دایره‌ ها، مثلث‌ ها و غیره.

جداول تناوبی جایگزین اغلب برای برجسته کردن یا تأکید بر خواص شیمیایی یا فیزیکی عناصری که در جدول‌های تناوبی سنتی آشکار نیستند، ایجاد می ‌شوند. جدول ‌های مختلف بیشتر به سمت تأکید بر شیمی یا فیزیک در هر دو طرف متمایل هستند. فرم استاندارد، که تا حد زیادی رایج ترین است، جایی در وسط است.

اشکال مختلف جدول تناوبی این پرسش را برانگیخته است که آیا شکل بهینه یا قطعی جدول تناوبی وجود دارد و اگر چنین است، چه می تواند باشد. در حال حاضر هیچ پاسخ اجماعی برای هر دو سوال وجود ندارد. جدول مرحله چپ جانت به طور فزاینده ای به عنوان نامزدی برای بهینه ترین یا اساسی ترین شکل مورد بحث قرار می گیرد.