پیش فرض

کاربرد انواع پودر کلر استخر چیست

کلر بخش مهمی از نگهداری استخر است. کلر استخر یکی از رایج ترین ضدعفونی کننده های استخر است زیرا مقرون به صرفه و موثر است. اگر استخرها ضدعفونی نشوند، ممکن است پر از باکتری شوند. کلر استخری که انتخاب می کنید به عواملی مانند شوک زدن به استخر و ترکیب شیمیایی آب استخر بستگی دارد.

در این مقاله به کاربرد انواع پودر کلر خواهیم پرداخت و همچنین مزایا و معایب آنها را مورد بحث قرار می‌ دهم. درک تفاوت بین آنها و نحوه استفاده از آنها می تواند دانش مفیدی برای صاحبان استخر باشد.

کاربرد انواع پودر کلر استخر

بهترین نوع کلر برای شما در نهایت به ترجیحات، نیازها، نوع استخر و شیمی طبیعی آب بستگی دارد. هر نوع کلر هم مزایا و هم معایبی دارد که در زیر توضیح خواهیم داد.

هیپوکلریت کلسیم

هیپوکلریت کلسیم یک کلر گرانوله است که برای شوک استفاده می شود. عمدتاً برای استخرهای خصوصی کوچک استفاده می شود و استفاده از آن آسان و ایمن است. این نوع کلر به صورت پودر یا قرص در بازار موجود است و با غلظت 65 تا 75 درصد کلر به فروش می رسد.PH  طبیعی آن حدود 12 است.

مزایا:

  • یک کلر استخر مقرون به صرفه است.
  • از آنجایی که به شکل پودر یا قرص موجود است، استفاده از آن بسیار بی خطر بوده و به سرعت حل می شود.
  • ماندگاری عالی دارد و می توان آن را برای مدت طولانی بدون از دست دادن قدرت نگهداری کرد.

معایب:

  • در صورت عدم کنترل می تواند سطوح سختی کلسیم آب استخر را افزایش دهد. همچنین می تواند باعث ایجاد پوسته پوسته شدن یا تجمع در تجهیزات استخر شما شود.
  • از آنجایی که یک اکسید کننده قوی است، یک ماده بسیار فرار است و اگر در نزدیکی مواد دیگر (از جمله سایر انواع کلر) قرار گیرد، می تواند دچار احتراق شود.

هیپوکلریت لیتیوم

هیپوکلریت لیتیوم شکل دانه ای خشک کلر است. حجم پودر کلر موجود در این شکل حدود 28 تا 35 درصد است که آن را ضعیف تر از هیپوکلریت کلسیم می کند. هیپوکلریت لیتیوم کمی گرانتر از سایر گزینه های کلر است.

مزایا:

  • قوام بسیار خوبی دارد و به سرعت حل می شود و برای استخرهای فایبرگلاس یا وینیل مناسب است.
  • ماندگاری طولانی تری نسبت هیپوکلریت کلسیم دارد.
  • خطر آتش سوزی ندارد.

معایب:

  • گرانتر در مقایسه با سایر انواع کلر است.
  • حاوی کلر کمتری نسبت به هیپوکلریت کلسیم است.

تری کلر

تری کلر یک ماده جامد قوی و خشک با حدود 90 درصد کلر موجود است (بالاترین سطح کلر موجود که می توانید دریافت کنید). تری کلر یک پودر کلر تثبیت شده است زیرا مخلوطی از کلر و اسید سیانوریک است. این ماده به بصورت پودر و قرص موجود است، اسیدی است و سطح pH آن حدود 3 است.

مزایا:

  • تری کلر یکی از مقرون به صرفه ترین گزینه ها است زیرا ماندگاری طولانی و پایداری دارد، سطح کلر بالایی دارد و به آرامی حل می شود.
  • استفاده از آن برای دارندگان استخر خصوصی ایمن و آسان است.
  • از آنجایی که تری کلر اسیدی است، می تواند از افزایش طبیعی pH جلوگیری کند.

معایب:

  • سطح اسیدی نیز می تواند یک نقطه ضعف باشد، زیرا می تواند تجهیزات استخر را دچار خوردگی و سطوح استخر را اچ کنند.
  • از آنجایی که سطح pH پایینی دارد، می تواند pH آب را کاهش دهد. ممکن است برای حفظ pH آب استخر خود در سطح مطلوب 7.2-7.8 به یک افزایش دهنده pH نیاز داشته باشید.
  • تری کلر می تواند سطح اسید سیانوریک (CYA) را به ازای هر 1.0 پی پی ام کلر اضافه شده 0.6 پی پی ام افزایش دهد، که فقط با تخلیه و پر کردن آب قابل تنظیم است. CYA بالا می تواند سرعت کشتن کلر را کاهش دهد.

دی کلر

دیکلر بیشتر به شکل گرانول در دسترس است، اگرچه به صورت قرص نیز فروخته می شود. از این نوع کلر استخر به عنوان شوک درمانی نیز استفاده می شود. کلر آزاد موجود در دی کلر حدود 55% تا 65% است که باعث می شود قدرت آن کمتر از تری کلر باشد. دارای pH خنثی تقریباً 7-6.2 و حاوی اسید سیانوریک است که آن را به یک ماده تثبیت شده تبدیل می کند. با این حال، حاوی مقدار زیادی CYA است، که استفاده از آن را دشوارتر می کند، زیرا CYA بیش از حد می تواند کار موثر کلر را دشوار کند.

مزایا:

  • دی کلر خیلی سریع و راحت حل می شود.
  • سطح pH نسبتاً خنثی دارد، به این معنی که برای تنظیم قلیائیت یا اسیدیته نیازی نیست با ترکیب شیمیایی آب استخر دست و پنجه نرم کنید.
  • ماندگاری و پایداری دارد و تا زمانی که در یک ظرف دربسته باشد، به خوبی ذخیره می شود.

معایب:

  • دی کلر گرانتر از تری کلر است و در مقایسه با آن مقرون به صرفه نیست.
  • این ماده نسبتاً فرار است و در صورت مخلوط شدن با سایر مواد شیمیایی، حتی در مقادیر کم یا در صورت نگهداری نامناسب، می تواند منفجر شود.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

دکمه بازگشت به بالا